کارآیی چند روش شیمیایی و مکانیکی برای کنترل علفهای هرز ذرت رقم سینگل کراس 704 در شرایط اقلیمی اهواز

دستیابی به بهترین روش کنترل علفهای هرز چه از نظر پایداری محیط زیست و چه از نظر افزایش عملکرد محصول زراعی ضروری است . بدین منظور آزمایشی با ده تیمار شامل ، آترازین + لاسو، آترازین + لاسویک بار کولتیواسیون + تو فوردی ، آترازین + لاسو + دوبار کولتیواسیون، EPTC ، EPTC + یک بار کولتیواسیون + تو فوردی ، EPTC + دوبار کولتیواسیون،یک بار کولتیواسیون + تو فوردی، دو بار کولتیواسیون + تو فور دی و دو تیمار شاهد شامل بدون کنترل علفهای هرز و کنترل کامل علفهای هرز ، در یک طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1379 در مزرعه تحقیقاتی مجتمع عالی کشاورزی رامین، دانشگاه شهید چمران اهواز اجراء گردید. پیچک، اویارسلام و سوروف مهمترین علفهای هرز مزرعه بودند. علفهای هرز خارشتر، پنیرک و تاج خروس وحشی اهمیت کمتری داشتند. تلفیقی از علفکشهای پیش کاشت بهمراه دو بار کولتیواسیون به نحو مؤثری علفهای هرز را کنترل نمود. لکن تیماری که پیش کاشت آترازین + لاسو بود بدلیل کنترل طیف وسیعتر علفهای هرز و قابلیت کنترل در تمام فصل رشد نسبت به ارادیکان کنترل مطلوبتری ارائه نمود . این تیمار قابلیت کنترل سوروف ، اویار سلام ، پیچک و سایر علفهای هرز را به ترتیب 93، 83/78 ، 88 و99 درصد دارا بود و مناسبترین تیمار برای کنترل علفهای هرز در شرایط مشابه می باشد .